Selamladığım gibi uğurladım evimi 28.08.2006 akşam üzeri...ve yağmurdan görünmedi gözyaşlarım...Keşke hep hüzünlendiğimde yağmur yağsa...
Balkonuma bir kumru yuva yapmış, ikide yumurta, eşide beklemede, en son gün gördüm evden gitmeden, balkonumda yeni bir hayat başlıyordu ve aklımda en son o küçük iki yumurta ve kumrular kaldı. Onları en son gün farkettiğim gibi ayrılmama yakın farkettim kendi mutluluğumu o küçük kentin içinde...Bu kadar mutlu, huzurlu yerlerde olmak istiyorum hep, böyle samimi ilişkilerim olsun dostlarımla hep ve ben korkmadan seveyim özgürce...Büyüklüğe, gösterişe değil en çok sevgiye ihtiyacım var, çünkü ben buna alıştım o küçük kentte...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
yorumlar