MESAJ

" Hoyrat sevgilerin bize kattığı tek şey; Kolay incinirliğimizdir! Ve birtanem bil ki gerçek sevdiklerimize de verebildiğimiz tek şey bu! Onlar da kolay inciniyor, kolay incitiyor ve sonra gerçek sevgiye rağmen ACI ÇEKİYORUZ! Ama neden?"

Çok üzgün olduğum birgün aldığım bir mesajdı! Yine okuma ihtiyacı hissettim. Umarım birdaha hissetmem! Çünkü saman aleviyim, şimdiye kadar hiç gerekli yerde patlayamadım...Belki daha iyidir, gerektiği yerde patlayınca belki anlamı ve kırma daha derecesi daha fazla oluyordur! Belki daha kötüdür, böyle olunca seni hiçkimse anlayamaz...Bilmiyorum neden böyle oluyor? Evet ben görebilirim kendi hatalarımı, kabul edebilirim, özür dileyebilirim. Siz neden hep haklısınız anlamıyorum, hayır haklı değilsiniz hatta çok düşüncesiz ve kırıcısınız! Neden hep ben özür dilemek zorunda kalıyorum. Hayır bu sefer özür dilemeyeceğim. Böyle olacağınıza hiç olmayın daha iyi...

Seni Seviyorum Serpin

Yine garip bir olay geldi başıma. Beyaz bebeğime göz koydular! Hem o kadar ki sınav olurken yanıma gelip odasına çağırdı okulumuz sevgili hocalarımdan biri! Hamsterları ölmüşte. Kibar bir dille anlatmaya çalıştım derdimi ve sonuç olarak vermedim tabiki Serpin'i. Hocamız yetinmedi ve telefonumu-adresimi aldı, yani ziyaretçim olabilir ilerleyen günlerde tabi çalan telefona cevap verirsem:) Aslında kızamadım ona Canım'ın dediği gibi: "Penceren kadar ışık alırsın!" Hangi fakülteyi bitirdiğin hiç önemli değil birşeyleri anlamak için, anlamak için yalnızca anlamayı istemek gerekli galiba! Neyse ki gene de diğerlerinden daha anlayışlı biriymişte Serpin'e bağlandığımı ve çok sevdiğimi anlatabildim ona. Fakat benim anlamadığım bir nokta var: Eğer yavru kedi istiyorsanız sokakta birsürü üşüyen minik var, onlar canlı değil mi? Benimkinin başında taç var ise ötekinin yüzüne süt dökülmüş, hepsi tatlı bunların! Heves olduğunu bilmesem, tırmaladığında iki tokat atmayacağını bilmesem yine de vermezdim kimseye Serpin'i ama bu kadar da garip karşılamazdım bu olayı. Hayvan sevmek evinde en güzelinden bir kedi beslemek değil sanırım, aşık olmak en güzeline aşık olmak değil, en güzel evde oturmak değil mutluluk ve en iyi fakülteyi bitirerek öğrenilmiyor yaşam...ukalalık değil, bende henüz birşey öğrendiğimi savunmuyorum ki...öğreniyorum! Hocam' a yazmadım tabi bütün bunları(sıkıysa yazayım:)), bunlar sadece benim güzele güzel olduğu için aşık olanlar hakkındaki düşüncelerim...

Bir Dosta...

Ardıma bakmadan gitmek zor! Bu fenerin ucuna yürüdük; yağmurda, rüzgarda, baharda elimde pamuk şekerle...

Zaman herşeyi ne çok değiştiriyor değil mi? (Bugün bunu sen söylemedin mi : "değişmeyen tek şey değişimin kendisi." ) Değil fenerde yürümek sokakta bile yanyana gelmedik ne zamandır. Aşkımız mı öldürdü dostluğumuzu yoksa dostluğumuz mu engel oldu aşkımıza? Artık düşünmüyorum. Neyse ne güzeldi hepsi seninle...Şimdi şikayetçisin artık sana veremediğim dostluğumdan...Herşeyin bir bedeli var sanırım ve "onarılan herşey yamalıdır" sözüne bende bugün inandım. Ama yinede sana ne kadar daha göstermem gerekiyor bilmiyorum, ben senin dostunum ve hep öyle kalacağım!

Kardeşlik

Muhteşem birşey!

Özlemine dayanmak çok güç, çocukluğumuzdan beri yanyana uyumamız çok güzel...kahkahalarımız çınlar etrafta birlikteysek, iyice şımarırız kimseyi umursamadan değil mi?

Ama inanma sen bana, ikizler burcuyum ben! Unuttunmu "ellerim yağlıydı yanaklarını yağladım":))))) Aklımdasın ve biliyorum aklındayım. Sana bir sır vereyim mi? : Hayatımda hiç yalnız kalmadım ben:)