Seni Seviyorum Serpin

Yine garip bir olay geldi başıma. Beyaz bebeğime göz koydular! Hem o kadar ki sınav olurken yanıma gelip odasına çağırdı okulumuz sevgili hocalarımdan biri! Hamsterları ölmüşte. Kibar bir dille anlatmaya çalıştım derdimi ve sonuç olarak vermedim tabiki Serpin'i. Hocamız yetinmedi ve telefonumu-adresimi aldı, yani ziyaretçim olabilir ilerleyen günlerde tabi çalan telefona cevap verirsem:) Aslında kızamadım ona Canım'ın dediği gibi: "Penceren kadar ışık alırsın!" Hangi fakülteyi bitirdiğin hiç önemli değil birşeyleri anlamak için, anlamak için yalnızca anlamayı istemek gerekli galiba! Neyse ki gene de diğerlerinden daha anlayışlı biriymişte Serpin'e bağlandığımı ve çok sevdiğimi anlatabildim ona. Fakat benim anlamadığım bir nokta var: Eğer yavru kedi istiyorsanız sokakta birsürü üşüyen minik var, onlar canlı değil mi? Benimkinin başında taç var ise ötekinin yüzüne süt dökülmüş, hepsi tatlı bunların! Heves olduğunu bilmesem, tırmaladığında iki tokat atmayacağını bilmesem yine de vermezdim kimseye Serpin'i ama bu kadar da garip karşılamazdım bu olayı. Hayvan sevmek evinde en güzelinden bir kedi beslemek değil sanırım, aşık olmak en güzeline aşık olmak değil, en güzel evde oturmak değil mutluluk ve en iyi fakülteyi bitirerek öğrenilmiyor yaşam...ukalalık değil, bende henüz birşey öğrendiğimi savunmuyorum ki...öğreniyorum! Hocam' a yazmadım tabi bütün bunları(sıkıysa yazayım:)), bunlar sadece benim güzele güzel olduğu için aşık olanlar hakkındaki düşüncelerim...